Ασφάλιση αυτοκινήτου: Διάσπαρτες σκέψεις

Σκέψη πρώτη!

Πριν λίγες ημέρες ανακοινώθηκαν, πάλι, μέτρα για τον εντοπισμό των ανασφάλιστων οχημάτων στην χώρα μας. Η ΑΑΔΕ λέει θα ξεκινήσει ελέγχους από τον… Σεπτέμβρη. Με λίγα λόγια όποιος είναι ανασφάλιστος μπορεί να πάει διακοπές άνετα, άντε αν τον πετύχει κανένας έλεγχος στον δρόμο. Τώρα αν πάρει κάποιον άνθρωπό στον λαιμό του… ε τι να κάνουμε;

Οι έλεγχοι λέει θα είναι τακτικοί κάθε εξάμηνο. Η απορία είναι γιατί κάθε εξάμηνο; Γιατί όχι κάθε μήνα; Κάθε Δευτέρα; Κάθε μέρα; Μήπως θα κάθετε κάποιος δύστυχος στην ΑΑΔΕ και θα κάνει αντιπαράθεση στοιχείων γραμμή γραμμή; Δηλαδή μπορώ να έχω το όχημα μου ανασφάλιστο κάνα μήνα μιας και… έχουμε χρόνο μέχρι να γίνει ο έλεγχος;

Ο νόμος είναι σαφής: Η υποχρέωση ασφάλισης αστικής ευθύνης από την κυκλοφορία οχήματος υφίσταται διαρκώς και για κάθε όχημα που φέρει άδεια κυκλοφορίας και πινακίδες κυκλοφορίας, χωρίς τούτο να εξαρτάται από το αν κινείται ή λειτουργεί το όχημα, εκτός και αν έχει τηρηθεί η διαδικασία της ακινησίας.

Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι μόνον εφόσον έχουν κατατεθεί οι πινακίδες κυκλοφορίας ενός οχήματος (δηλαδή έχει τηρηθεί η προβλεπόμενη από την Πολιτεία διαδικασία ακινησίας) παύει να υφίσταται η υποχρέωση ασφάλισης αυτού.

Με πιο απλά λόγια ένα όχημα πρέπει να είναι ασφαλισμένο. Είτε κάποιος το έχει κλεισμένο σε ένα γκαράζ, είτε το έχει για να πηγαίνει από το ένα χωράφι στο άλλο εκτός και αν έχουμε καταθέσει πινακίδες. Είναι ξεκάθαρο λοιπόν ότι ο νόμος δεν έχει παράθυρα όσον αφορά το συγκεκριμένο θέμα.

Τώρα το αν θα δούμε όντως ελέγχους ή το αν οι έλεγχοι θα συνεχιστούν αυτό θα το δούμε από… Σεπτέμβρη! Το μόνο σίγουρο είναι ότι τα εργαλεία για τον καθημερινό έλεγχο των ανασφάλιστων οχημάτων υπάρχουν.

 

Σκέψη δεύτερη!

Νέος ήμουν και γέρασα και ακόμα όταν έχω μια επαφή για ασφάλιση οχήματος ακούω από πολλούς το “είναι 1400 κυβικά, πόσο πάει;”. Αναρωτιέμαι αν αυτοί οι άνθρωποι ζούνε σε κάποια σπήλια μιας και οι ασφαλιστικές έχουν πάψει εδώ και χρόνια να θέτουν σαν μοναδικό κριτήριο τα κυβικά του οχήματος.

Πιά είναι όμως τα κριτήρια που θέτουν οι ασφαλιστικές; Αν και υπάρχουν κάποιες διαφορές σε αυτά λίγο πολύ είναι τα ίδια. Είναι λοιπόν τα κυβικά, το μοντέλο, η ηλικία του οδηγού και αν υπάρχουν τυχόν οδηγοί σε νεαρή ηλικία ή με πρόσφατο δίπλωμα, ο ταχυδρομικός μας κώδικας και μερικά ακόμα.

Πια στοιχεία όμως θα έπρεπε να λαμβάνουν επίσης υπόψη οι ασφαλιστικές και ελπίζω να το κάνουν στο μέλλον.

Το ποινικό προφίλ του οδηγού σε θέματα οδήγησης. Ένας οδηγός που έχει παραβιάσει STOP, φωτεινό σηματοδότη, όριο ταχύτητας άσχετα το αν έχει προκαλέσει τροχαίο ατύχημα ή όχι πρέπει να πληρώνει πιο πολλά από έναν νομοταγή. Εξάλλου με μια τέτοια συμπεριφορά είναι θέμα χρόνου να γίνει το κακό.

Η παλαιότητα του οχήματος για άλλο λόγο. Όλο και περισσότερα συστήματα ασφαλείας μπαίνουν στα καινούργια οχήματα. Αυτά με την σειρά τους, όχι πάντα, προστατεύουν τον οδηγό από λάθος αποφάσεις και αμέλειες. Ναι, κάποια στιγμή πρέπει να μπει ένα τέλος στην κυκλοφορία οχημάτων 40 και 50 ετών. Δεν είναι vintage, είναι κινούμενα φέρετρα.

Ένας συνδυασμός των δύο παραπάνω. Όσο τα οχήματα γίνονται smart τόσο πιο εύκολο είναι αυτά να καταγράφουν την οδική συμπεριφορά του οδηγού τους. Έτσι, ακόμα και αν δεν υπάρχει καταγραφή κάποια παράβασης και περνώντας τυχόν εμπόδια προσωπικών δεδομένων οι ασφαλιστικές θα πρέπει να έχουν πρόσβαση τον προφίλ του οδηγού στον δρόμο.

Τι από τα παραπάνω θα δούμε τα επόμενα χρόνια; Πιστεύω ότι λίγο πολύ αυτά και άλλα πολλά θα καθορίσουν τα κόστη της ασφάλισης. Σίγουρα όσο μεγαλύτερη παραμετροποίηση γίνεται τόσο πιο δίκαια θα είναι και τα ασφάλιστρα ανά οδηγό.